Poniżej zamieszczam główne postanowienia Traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w Unii Gospodarczej i Walutowej sporządzonego 2 marca 2012 roku.
- kraje, które nie należą do strefy euro są związane tylko tymi postanowieniami zawartymi w Tytułach 3 i 4 Traktatu, którym chcą podlegać. Oświadczenie o przyjęciu wybranych przez siebie zobowiązań państwa mogą złożyć w momencie złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub w innym wybran ym przez siebie terminie. Wszyscy podlegają zasadom określonym w Tytule 5 dotyczącym zarządzania strefą euro, w tym organizacji szczytów państw tej strefy. (ostatni ustęp preambuły oraz artykuł 14 ustęp 5)
- saldo sektora instytucji rządowych i samorządowych Umawiającej się Strony musi być zrównoważone lub wykazywać nadwyżkę (artykuł 3 ustęp 1 litera a)
- deficyt strukturalny sektora rządowego i samorządowego nie może być większy niż 0,5 % produktu krajowego brutto i powinien być spójny z celem średniookresowym każdego państwa. Kraje powinny zapewnić szybkie dojście do swojego celu z tym, że czas potrzebny na to dostosowanie określi Komisja Europejska (artykuł 3 ustęp 1 litera b)
- jeżeli dług publiczny jest wyraźnie poniżej 60% produktu krajowego brutto, a ryzyko niestabilności finansów publicznych jest niskie to deficyt strukturalny nie może być większy niż 1 % produktu krajowego brutto (artykuł 3 ustęp 1 litera d)
- odejście od celu średniookresowego jest możliwe tylko wówczas gdy zajdą poważne okoliczności, na które państwo nie ma wpływu lub w okresach poważnego pogorszenia sytuacji gospodarczej. W takich przypadkach wzrost deficytu nie może zagrozić stabilności budżetowej w średnim okresie (artykuł 3 ustęp 3 litera b)
- reguły dotyczące deficytu strukturalnego powinny w ciągu roku od ratyfikacji Traktatu zostać wpisane do konstytucji lub aktu prawnego innej rangi (artykuł 3 ustęp 2)
- W przypadku zwiększenia deficytu powyżej limitów ma zostac uruchomiony automatyczny mechanizm korygujący. Instrument ten ma obejmować zobowiązanie państwa do podjęcia konkretnych działań w określonym czasie. Projekt w tej sprawie w formie inicjatywy ustawodawczej przedstawi Komisja Europejska. Mechanizm korygujący nie może naruszać kompetencji parlamentów państwowych (artykuł 3 ustęp 1 litera e oraz artykuł 3 ustęp 2 w związku z artykułem 2 ustęp 1)
- jeżeli zadłużenie sektora rządowego i samorządowego przekracza 60% to po nałożeniu procedury nadmiernego deficytu (na mocy odrębnych przepisów) dany kraj powinien zmniejszać zadłużenie średnio w tempie 5% rocznie (w treści 1/20) (artykuł 4)
- państwo objęte procedurą nadmiernego deficytu musi przedstawić program naprawczy trwałej redukcji zadłużenia (w tekście - korekty). Program ten musi zostać oceniony i zatwierdzony przez Komisję i Radę (artykuł 5 ustęp 1)
- po wprowadzeniu programu naprawczego roczne budżety muszą być z nim zgodne, a ich wykonanie będzie monitorowane przez Radę i Komisję (artyku 5 ustęp 2)
- państwa będą przedstawiać Radzie i Komisji informacje w sprawie planów emisji papierów dłużnych jeszcze przed ich wdrożeniem (artykuł 6)
- jeżeli Komisja lub inne państwo (państwa) związane traktatem uznają, że któryś z krajów narusza poziomy deficytu strukturalnego, to państwa - strony Traktatu mogą wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości, a jego orzeczenie będzie wiążące (artykuł 8 ustęp 1)
- jeżeli państwo lub państwa nie wywiążą się z wyroku Trybunału, to inny kraj może wnieść sprawę do Trybunału o ukaranie winowajcy w kwocie do 0,1% produktu krajowego brutto
- strony Traktatu zobowiązują się do koordynacji polityki gospodarczej (artykuł 9)
- ustanowiono odrębne, nieformalne szczyty państw strefy euro oraz przewodniczącego tych szczytów (artykuł 12 ustęp 1)
- państwa, które mają inne waluty biorą udział w dyskusji na niektóre tematy podczas szczytów strefy euro (artykuł 12 ustęp 3)
